Doodswens van kinderen

Het is voor veel mensen een zeer heftig onderwerp om te bespreken. Toch komt het regelmatig voor bij kinderen die worden aangemeld bij mijn praktijk; kinderen die aangeven dood te willen. Om die reden wil ik hier een stuk over schrijven.

Als je kind een wens uitspreekt om dood te zijn, of uitspraken doet die hierop lijken, zoals dat het beter zou zijn als zij er niet meer zouden zijn, dan schrik je je als ouder natuurlijk kapot.
Het komt vrij vaak voor dat kinderen dit soort uitspraken doen. Soms is het een eenmalige uitspraak of voor een zeer korte periode, maar soms kan dit ook een hele tijd aanhouden.

Er moet zeker rekening worden gehouden met dat een kind dit echt kan willen. Echter is het bijna altijd zo dat een kind zich niet anders weet uit te drukken en dus niet echt dood zou willen. Daarnaast is de dood in de basisschool leeftijd een groot thema, waardoor dit in deze fase ook vaker voor kan komen in hun uitspraken, vragen en verhalen.
Anderzijds, met name bij jonge kinderen, weten ze vaak ook niet wat de dood echt betekent. Zo kan je nav de dood van opa vertellen dat opa op een hele mooie plek in de hemel is waar hij de hele dag kan doen wat hij wil, gelukkig is, naar beneden kan kijken etc. Een jong kind kan dan denken: Daar wil ik ook heen! Zonder het inzicht wat het precies betekent en wat voor gevolgen het heeft.

Wanneer moet je als ouder aan de bel gaan trekken en kan je bijvoorbeeld aan speltherapie denken? Als je kind over het algemeen een ongelukkige indruk maakt, er gedragsverandering te zien is en/of schoolprestaties verslechteren. Als je kind gewoon goed functioneert, met vriendjes speelt etc dan is er meestal niets aan de hand behalve dat ze zich op deze manier hebben uitgedrukt omdat ze bijvoorbeeld heel boos waren of even ergens verdrietig over waren.

Mijn ervaring in de speltherapie praktijk, dus als mensen al aan de bel gaan trekken, is meestal dat een kind een doodswens uitspreekt wanneer het niet gelukkig is en niet lekker in zijn vel zit, dat te maken heeft met onverwerkte gebeurtenis(sen). Dat kan uit het verleden zijn, maar ook een bestaande situatie waar ze (nog) niet mee om kunnen gaan; die niet verwerkt zijn en niet geaccepteerd. Door onvermogen en machteloosheid is dat soms zo overweldigend en verwarrend, dat ze niet weten hoe ze dit anders aan kunnen geven dan door een doodswens uit te spreken.

Een kind dat aangeeft dood te willen kan worstelen met bepaalde gebeurtenissen en situaties zoals een scheiding, moeilijke start in het leven door ziekenhuisopnames of (emotionele) afwezigheid van een ouder (voornamelijk wanneer dit bij moeder speelt) door depressie, familie omstandigheden etc., lichamelijke beperkingen later in het leven verkregen, laag zelfbeeld/weinig zelfvertrouwen en dergelijke.

Weet je niet hoe je de wens om dood te gaan kunt interpreteren en/of je actie moet ondernemen, kan je altijd contact opnemen. Dan kijken we hier samen naar.